'The Story'

Wie heeft er niet gehoord van kabouter Puntlul, de krankzinnige raddraaier. Hij leeft onder de boom van de grote, wijsgerige Eekhoorn Tokus en boven de Mol Bolus. Zoals je weet zijn mollen doorgaans blind, maar Bolus was tevens doof en moest het hebben van zijn reukorgaan, dat op zijn beurt zo omvangrijk geschapen was, dat hij bij het gangraven maar weinig gebruik hoefde te maken van zijn voorpoten.

Nu had Puntlul vijandige drijfveren tegenover Bolus. In het verleden had Bolus per abuis twee van Puntlul zijn kinderen opgesnoven, toen deze zich in éen van Bolus' gangen hadden opgehouden tijdens de jaarlijkse kabouter-verstopspelen. Bolus had hierop in paniek terstond bij Puntlul aangebeld en diens kroost in de vorm van een Bolus op zijn deurmat gedeponeerd.

Puntlul kreeg meteen een dikke en verklaarde Bolus de oorlog.

Hij maakte hierin handig gebruik van de zintuiglijke tekortkomingen van de mol. Zo spande hij draadjes op kniehoogte in zijn gangen, maakte valkuilen, strooide met punaises en plaatste een stoplicht in de hoofgang van Bolus, zodat deze, blind als hij was, telkens door rood kroop en aan het eind van de maand voor zo'n slordige zeven meier bij de kabouterwacht in het krijt stond. De mol kreeg ontelbare schriftelijke aanmaningen en pakweg dertig voice mails, maar allen kwamen niet over; Bolus was zich niet bewust van zijn schuld, zodat de kabouterwacht zich genoodzaakt voelde, de angstaanjagende deurwaarder

Dreverhaven (bekend uit vele verhalen) op Bolus af te sturen. De kabouterwacht had hem zorgvuldig ingelicht over het vervaarlijke darmstelsel van Bolus en gewapend met een gasmasker, een zaklamp (een fakkel was hem afgeraden in verband met ontploffingsgevaar) en een kurk, was Dreverhaven helemaal uit Knakelwolk (het gebied der wildebrassen, randfiguren en losbandige neus-pulkers) overgekomen. Maar eenmaal voor de ingang van Bolus' krocht aangeland, merkte hij op dat deze deurloos was en als rasechte deurwaarder keerde hij verontwaardigt terug richting Knakelwolk.

Puntlul zag dat Bolus op deze manier onder zijn schuld uitkwam en besloot tot hardere maatregelen over te gaan.

Indachtig de grote gok van Bolus, stapte hij naar Barend, de roodhoofdige, flaporige, spleetogige, hazelipperige, hoornneuzige, x-benige, tennisarmige en gebochelde zoon van Arend, oom van Buizerd, welke indertijd als nationaal kampioen ravijnduiken bekend was geworden. Barend was van beroep Kruiden-bitter, maar toen hij het snode plannetje van Puntlul vernomen had, was hij bereidwillig eenmalig als kruiden-ier op te treden en verkocht hem vijftien kuub cocaïne.

Niet veel later las Tokus, de grote Eekhoorn de overlijdensberichten op een blad, hangende aan de derde tak van onderen. Bolus was gestorven aan een overdosis. Tokus wist van de oorlog en sierlijk daalde hij af richting het stulpje van Puntlul.

De volgende dag las heel het kabouterdorp de naam wijziging in dagblad 'Zo Dwerg Is Het Niet': 'Kabouter Puntlul, woonachtig te Dwergdal, verklaart bij deze noodlottig zijn naam en daar mede zijn reputatie, te zullen veranderen in; 'Kommakut'.'

Tokus luierde die avond in zijn schommelstoel bij de haard.

Zijn schoorsteenmantel bleek feestelijk verrijkt te zijn met twee harige balletjes en een opgezette puntlul.

En op deze tragische wijze zet schrijver dezer regels een punt achter een puntlul-geschiedenis.

Verhalen: